امروز رفتم رو ترازو و با دیدن عدد ۷۲.۴ خشکم زد..البته از این جهت که روند کاهش وزنه خیلی سریعه و این من را نگران می کنه..درسته می خوام وزنم کم شه ولی نه دیگه به این سرعت و شاید یکی از بدی های اتکینز همین باشه به خاطر همین من به جای اینکه تا دوشنبه که دو هفته میشه از شروع رژیمم صبر کنم از همین امروز مقدار کمی کربوهیدرات وارد غذاهام کردم راستش خیلی دلم میوه می خواد و تنها چیزی که فعلا مجازه توت فرنگیه اونم با کلی محاسبه های نجومی و...که یه موقع بیش از حد کربوهیدراتی نشم!

امروز صبح هی به خودم تو اینه نگاه می کردم و راستش نگران پوستم هم شدم چون لاغر شدن به  شدت رو صورتم اثر گذاشته و من اصلا دوست ندارم پوستم شل و ول بشه..

یه تاریخچه ای هم از وزنم بگم و برم..

من از بچه گی تپل و مپل بودم..چاق نه ها ولی به قول بعضی ها تو پر بودم یادمه همیشه تو فامیل و در و همسایه وقتی منو می دیدند برای ابراز محبت شون لپام را می کشیدند! نیکی و آرمین هم دقیقا مثل بچه گی های خودم لپو هستند و تو پر.

چون همیشه عاشق ورزش و جنب و جوش بودم هیچ وقت به چاقی آنچنانی و مشکلاتش بر نخوردم ولی بعد از ازدواج وزنم از حدودای ۶۲-۶۳ به ۶۸-۶۹ رسید بعد زایمان اول رو ۷۵ موندم و تا چند سالی همین جور بود تا اینکه دومی را باردار شدم و سال گذشته بعد زایمان رو ۸۳ مونده بودم و با اوضاع بخور بخور دیگران برای شیر دادن و اینا داشتم بالاتر هم می رفتم که دیگه تصمیم گرفتم یه تکونی به خودم بدم شروع کردم به ورزش و با ورزش به تنهایی ۴ کیلو کم کردم ولی بعد ورزش را به دلایلی ول کردم(باشگاه می رفتم)..

تا شهریور امسال که وزنم ۸۰ بود و رژیم اتکینز را شروع کردم.

آهان راستی چاقی من بیشتر سمت بالاتنه هست و این کار را به نظرم مشکل می کنه چون با ورزش بیشتر پاها لاغر میشن ولی یکی از خوبی های اتکینز اینه که چاقی میان تنه را خیلی خوب از بین میبره.